Wieczorem, u królików.

Późnym wieczorem, na małym wzgórzu,
w niewielkiej norce, czystej, bez kurzu,
mama króliczek, z królikiem dzieckiem
cicho czytają śliczną książeczkę.

W tej pięknej książce są cudne baśnie.
Mały króliczek wie, że nie zaśnie,
póki do końca ich nie usłyszy.
Lepiej jest czytać niż siedzieć w ciszy.

Mama cierpliwie czyta i czyta,
króliczek słucha, o nic nie pyta,
chłonie historie strasznie przejęty,
słucha o skarbach, światach zaklętych,

o bohaterach co świat ratują
i o złych ludziach, którzy polują.
W tych bajkach zawsze dobro wygrywa,
źli przegrywają - tak właśnie bywa.

I tak co wieczór siedzą, czytają
i przy okazji się przytulają,
mały króliczek ze swą mamusią.
Wiesz, oni bardzo kochać się muszą.