Nie jesteśmy znikąd – pamiętajmy o tym.
Trzymajmy się tego, nie zapominajmy,
jak ostatniej deski , poczujmy tęsknotę.
Jak deski ratunku, mocno się trzymajmy!
Nie jesteśmy znikąd – każdy ma ojczyznę.
Nieważne czy wieś to, czy miasteczko
małe.
Szanujmy więc cenną naszą ojcowiznę,
bo w niej są historie prawdziwe,
wspaniałe.
Nieważne kim jesteś: biedny, czy
majętny,
czy masz wykształcenie, czy brak ci
obycia,
świat jest dostatecznie dziwny i
pokrętny,
więc nie marnuj sobie niepotrzebnie
życia.
Czyś jest profesorem, kwiaciarzem czy
żulem,
nawet jeśli lata młode już za tobą,
też masz jakieś miejsce, myślisz o nim
czule,
ono wciąż cię wzrusza wspomnień swych
urodą…
Nikt ci nie odbierze tego, skąd
pochodzisz,
nie jesteśmy znikąd, każdy ma korzenie,
możesz być z Warszawy, Hajnówki czy
Łodzi,
to twoja historia, a nie utrapienie.
Trzymaj więc się tego, jak deski
ostatniej,
zawsze masz gdzie wrócić, nawet z końca
świata,
czy z cudnego raju czy z najgłębszej
matni,
choćby i na chwilę, już na stare lata.
Zadanie: Dokończ cytat „Nie jesteśmy znikąd. I trzymajmy się
tego jak ostatniej deski ratunku” Marka Nowakowskiego.
