Tippoliny i Tippola wycieczka do zoo.

Tippolina wraz z Tipollem

po zajęciach dzisiaj w szkole

chcą wyruszyć na wyprawę

odkryć miejsca gdzieś ciekawe.

Pomyśleli, że do ZOO

dzisiaj właśnie się wybiorą;

tam zwierzęta egzotyczne:

groźne, zwinne, no i śliczne.

Dzwonek! – lekcje się skończyły!

Hura! – krzyczą z całej siły.

Już nie trzeba dłużej czekać.

Na przystanek! Czas ucieka!

Tipi książki spakowała,

koleżankom pomachała,

biegnie prędko, bo przed szkołą

czeka na nią już Tipollo.

Jest autobus! – woła siostra

Hop! – do ZOO droga prosta.

Każde dziecko tak potrafi.

Łatwo jest do ZOO trafić!

Jadą, śmieją się wesoło,

rozglądają się wokoło...

Już! Jesteśmy! Wysiadamy!

Widać już ogrodu bramy!

Och, kolejka po bilety...

Chwilę trzeba stać niestety...

Lecz szybciutko czas upływa

kiedy buzia jest szczęśliwa.

Widać pierwsze już zwierzęta;

Tippolina jest przejęta

Popatrz Olo! głośno woła -

tam żyrafa jest wesoła!

Za żyrafą kawałeczek

mieszka słoń – największy w świecie;

długa trąba, wielkie uszy...

Żaden wicher go nie ruszy!

Tuż za słoniem – hipopotam

Ma w ogródku tyle błota!

dalej trzy flamingi żyją

Każdy z taaaaką długą szyją.

Zebra śliczna! W paski cała.

Nietypowa, czarno-biała...

Zachwycona Tippolina

już rysować ją zaczyna.

Popatrz, małpki tam figlują,

bardzo zwinnie podskakują.

Zobacz Tipi tę zabawę!

Takie życie jest ciekawe...

Idą dalej dzieci ścieżką

Któż tam za zakrętem mieszka?

widać basen pełen wody,

a w nim „Foka cud urody!

Chwila przerwy – dziś gorąco,

bardzo mocno grzeje słońce.

Dzieci lody więc kupiły,

by odetchnąć, nabrać siły.

Teraz pora na niedźwiedzie

One są już po obiedzie

mówi Tipi, pokazując

jak się w cieniu wylegują.

Dalej idą znów ostrożnie

bo zwierzęta tutaj groźne:

ryś, tygrysy i lwów para

z klatek się wydostać stara...

Drapieżniki to przepiękne,

ale co gdy kłódka pęknie?...

troszkę boi się Tipollo,

siostra szepce: Olo, Olo...

Uff, nareszcie jest spokojniej

wielbłąd kroczy tu dostojnie.

Już się dzieci bać przestały

Ach! Ten wielbłąd jest wspaniały!

Kogo teraz odwiedzamy?

Proszę – to zagroda lamy

co sąsiadką jest wielbłąda

i przez płotek doń zagląda.

Jeszcze strusie, wielkie ptaki

które mają zwyczaj taki

głowy w piasek nie chowają

gdy je ludzie oglądają...

Wilków stado w swej zagrodzie

w wielkiej żyje z sobą zgodzie

Jakie wielkie ich zębiska

Olo przyjrzeć chce się z bliska...

I ostatnie miejsce w końcu;

ktoś wygrzewa się na słońcu

w swym terrarium Zobacz Tipi!

To krokodyl, strasznie dziki!

Są jaszczurki, są też węże

małe, większe i potężne.

Patrzą dzieci zachwycone:

Zobacz! – tamte są zielone!

Czy to koniec już zwiedzania?

Słonko się do spania skłania

Pora wracać, w domu mama

już z kolacją czeka na nas.

Ech, do domu kawał drogi...

Troszkę bolą mnie już nogi...

Olo na to: Chodź, nie marudź,

że nie przejdziesz kroków paru.

Wnet do domu dojechali,

z rodzicami przywitali

i kolację zajadają,

chętnie też opowiadają:

Było świetnie! Wyjątkowo!

Wkrótce tam pójdziemy znowu!

W szkole wszystko opowiemy!

Z klasą też się wybierzemy!

Dzieci w łóżkach już umyte

wspominają dzień z zachwytem.

Będą pewnie w nocy śniły

o tym, co przez dzień robiły...

Była to propozycja historyjki do komiksu o przygodach dwójki dzieci: Tippoliny i Tipolla.   

Autorką ilustracji jest Julia Witas.