Fryzjer czarodziej.

Drogie dzieci, coś wam powiem

gdy bałagan ma na głowie

każda dama wie - nadzieja

iść do pana czarodzieja.

Najpierw za telefon chwyta,

czy przyjść może? - grzecznie pyta

potem pędzi – tak się spieszy,

bo wizyta tak ją cieszy.

Zastanawia się, co zmienić,

jak oblicze swe odmienić,

żeby każdy w okolicy

jej fryzurą się zachwycił.

Chce być czarna, może ruda? -

tutaj wszystko dziś się uda;

a do tego piękne fale,

by zaszaleć w karnawale?...

Zaraz, zaraz – myśli dama

już nie będę taka sama,

muszę to przemyśleć chwilę,

bo co będzie gdy się mylę?...

Może lepsze będą loki,

czy też modne są dziś koki?

Albo włosy całkiem krótkie?

Może je faktycznie utnę?...

Pan czarodziej się przygląda,

wprawnym okiem włos ogląda;

wie co zrobić, by ta pani

była damą nad damami.

Rach-ciach za nożyczki chwyta,

tu o zdrówko ją zapyta,

lub o pracy z nią pogada,

coś o sobie opowiada...

Już kolory się zmieniają,

długie włosy uciekają...

Pewnym ruchem włos układa

(ciągle coś jej opowiada...)

Dama patrzy zachwycona:

czy to ona czy nie ona?

Teraz jest już prawie pewna:

był kopciuszek, jest królewna!

Ach prawdziwy to czarodziej

zna na włosach się, na modzie;

skarb prawdziwy trzeba przyznać

(dama chciała mu to wyznać...)

Podobieństwo ktoś odnalazł?

coś wam zdradzę tutaj zaraz,

znam jednego czarodzieja,

też do niego się wybieram...

Autorem ilustracji jest Julia Witas.