Tęsknota.

Stoi sobie bocian na zielonej łące,

wokół pachną trawy, lato jest gorące,

znad jeziora słychać żabie rechotanie.

Ten bocian przyfrunął tutaj na śniadanie.

Po śniadaniu łatwiej jest z życiem się mierzyć,

w to, że wciąż jest dobrze, znów można uwierzyć,

odnaleźć swój uśmiech, przegonić tęsknoty,

najzwyczajniej w świecie – wziąć się do roboty.

Bocian nasz ostatnio wpada w zamyślenie,

bo chciałby gdzieś wreszcie zapuścić korzenie,

a tutaj choć pięknie – do domu daleko,

kraj rodzinny leży za morzem, za rzeką…

I chociaż przepiękne gniazdo tu zbudował,

trójkę ślicznych piskląt z żoną już wychował,

tęskni za ojczyzną, nie umie inaczej.

Kto tego nie przeżył, nie wie, co to znaczy.

Bocian tu przyleciał, bo miało być lepiej,

ułożył swe życie i biedy nie klepie,

jest tutaj kimś ważnym, ptaki go szanują,

pisklęta są zdrowe i dobrze się czują.

Kraina szczęśliwa,  w niej mnóstwo dostatku,

pełna możliwości, uciech, a w dodatku

już bardzo znajoma i bezpieczna raczej.

Czemu więc nasz bociek czasem w nocy płacze?

W ojczyźnie bociana było inne niebo,

nic mu nie zastąpi błękitu wielkiego,

tych zielonych lasów, rzek jak wstążki ślicznych,

rumianku, stokrotek, zapachów magicznych.

Tu też są stokrotki – bardziej kolorowe,

dzikie, rwące rzeki, miasta betonowe,

żaby trochę głośniej nad stawem rechoczą,

bociany w sąsiedztwie inaczej klekoczą…

Są też możliwości, bocian to docenia:

nigdy nie zabraknie rodzinie jedzenia,

co się stanie jutro, martwić się nie trzeba;

można by pomyśleć: manna spada z nieba.

Pilnuje więc bocian, by jego pisklęta,

swój ojczysty klekot mogły zapamiętać,

by znały historię, bajki i legendy,

snuje wieczorami przepiękne gawędy…

Marzy by polecieć za morze, za lasy,

zabrać swą rodzinę choć na krótkie wczasy,

pokazać pisklętom miejsca wytęsknione,

z wyboru przed laty wielu zostawione.

Codziennie wyfruwa z gniazda do swych zajęć

i żyje jak wszyscy. Cóż mu pozostaje?

Lecz mimo, że wszystko mu się tu podoba

tęskni za ojczyzną. Taka to choroba.

 Bociana namalowała Ania Danel.