Gdzie masz czapkę?

Czapkę zawsze mam! … w kieszeni…

I to chyba się nie zmieni,

bo gdy w uszy mi za ciepło

wtedy wpadam w furię wściekłą.

 

Złość ogarnia mnie tak duża,

że mam nastrój niczym burza

z gradobiciem dodatkowo…

Wolę chodzić z gołą głową!

 

Czekoladowy laptop.

Och, laptop z czekolady

ma chyba same wady!

Po pierwsze – szybko znika

ze stołu, czy stolika.

Po drugie – jest go mało,

wciąż więcej by się chciało…

Po trzecie – wciąż pytania:

czy wziąć go do śniadania?

I w końcu ta zagadka:

kto zżarł go do ostatka?!

Październikowe dynie.

W małym miasteczku nastała jesień,

całkiem niedawno skończył się wrzesień,

dni jeszcze ciepłe, lecz zimno w nocy,

czasem przydaje się ciepły kocyk.

 

Mama Antosia i Karoliny

kupiła dynie dla swej rodziny,

by marynaty zrobić i dżemy.

To będzie pyszne! Wszyscy to wiemy!

 

Dynie leżały więc na podwórku,

tuż obok studni, na małym murku,

były ogromne, pomarańczowe,

przypominały potworną głowę…

 

Dzieci dyniową zupę lubiły,

często ją razem z mamą robiły!

W kuchni nie tylko same pyszności,

lecz także mnóstwo wspólnej radości.

 

Ale w tym roku także i tatę

skusiły wielkie dynie pyzate,

miał tajne plany i pomysł nowy,

taki akurat halloweenowy…

 

Nie w każdym kraju jest zwyczaj taki,

że w październiku wszystkie dzieciaki

za różne strachy się przebierają

i do sąsiadów głośno pukają.

 

Trzeba zawołać, gdy ktoś otworzy,

że ma cukierki dzieciom dołożyć

inaczej psikus obowiązkowy –

to właśnie zwyczaj halloweenowy.

 

Dynie ciut grozy wprowadzać mają,

gdy ze swych paszczy ogniem błyskają.

Wszyscy się straszą, to zwyczaj taki,

bo przecież lubią się bać dzieciaki.

 

Tato wraz z dziećmi, usiadł przy studni,

popukał w dynię, sprawdził czy dudni

i opowiedział im o zwyczajach

związanych z dynią w odległych krajach.

 

Dzieci pomysłem się zachwyciły –

będą lampiony z tatą robiły!

To ci przygoda! Poważna sprawa!

Ależ to będzie świetna zabawa!

 

Zgodnie do pracy więc się zabrali,

byli ostrożni i uważali,

by nie skaleczyć się lub nie zranić,

ani też bardzo nie bałaganić.

 

Antoś pomagał wycinać wzory,

by pozamieniać dynie w potwory

a Karolina, choć była mała,

ze środka łyżką miąższ wyjmowała.

 

Kiedy skończyli, zgodnie westchnęli

misje męczące są – już wiedzieli,

ale tej pracy efekt końcowy

wyglądał strrrasznie! Był wyjątkowy!

 

Tak groźne miny w dyniach wycięte!

Dzieciaki były bardzo przejęte.

Do swych lampionów świeczki wstawiły,

z wielkim zachwytem na nie patrzyły.

 

Co na to mama? Bardzo się śmiała,

bo miąższ na dżemy gotowy miała,

a na patelnię pestki wrzuciła

i bardzo pysznie je uprażyła.

 

Dzieci już tacie zapowiedziały,

że w przyszłym roku też będą chciały

dyniowe strachy na halloween zrobić

i oryginalnie dom znów ozdobić.