Piosenka o kupcach.

Było sobie czterech kupców, którzy weszli w las
szli na jarmark do miasteczka, kończył im się czas.

Czterech kupców się popiło i padli na mech,
kiedy rano świt nadchodził, było tylko trzech.
Trzech kupczyków się kłóciło, używali słów
a po chwili się zdziwili bo zostało dwóch.

Dwóch zmęczonych wędrowało dni i nocy siedem,
a ósmego dnia raniutko został tylko jeden.
Jeden kupiec podróżował i jak wieść dziś niesie
i na niego przyszła pora, on też zniknął w lesie.

Autorką ilustracji jest Ola Z.

W podróży.

Ruszył pociąg bardzo wcześnie

z małej stacji w pewnym mieście,

ludzie miejsca swe zajęli,

jadą tam, gdzie jechać chcieli:

ktoś do pracy, na wakacje,

lub do babci na kolację,

na wycieczkę, w odwiedziny,

do przyjaciół, czy rodziny.

Pędzi pociąg, słońce świeci,

bawią się w przedziale dzieci,

śpi mężczyzna w garniturze,

piękna pani wącha różę,

mama córce książkę czyta,

ktoś sąsiada o coś pyta,

koleżanki rozmawiają

i przez okno wyglądają.

A za oknem ciągle zmiany:

pola, domki z ogródkami,

drogi, lasy i fabryki,

miasta, łąki i strumyki,

są pastwiska, konie, krowy,

i wieżowiec betonowy,

autostrady, nieużytki,

płoty, sklepy, komin brzydki…

Pan konduktor uśmiechnięty

bardzo w drodze jest zajęty

chce, by ludzie dojechali

właśnie tam, gdzie zamierzali.

Sprawdza często więc bilety,

czasem mandat da, niestety,

o postojach informuje

i wesoło pogwizduje.

Wciąż z pociągu ktoś wysiada,

zaraz potem inny wsiada;

ten z walizką, ten z plecakiem,

sam, z rodziną lub z chłopakiem…

Różne stacje, mnóstwo ludzi,

ktoś się spieszy, ktoś się nudzi…

Pociąg jedzie aż do zmroku

z Żywca do Białegostoku.

Wiosenne czary.

Hokus pokus, czary mary,

jak cieplutko, nie do wiary!

Wreszcie wiosna, kwitną drzewa,

ptaszek już od rana śpiewa.

Czary mary, hokus pokus,

wyrósł sobie śliczny krokus,

wprost spod śniegu tu, na łące,

cieszy się wiosennym słońcem.

To nie czary ni uroki,

wszędzie piękne są widoki,

świat rozkwita gdzie nie spojrzysz.

Sprawdź. Na pewno sam coś dojrzysz.

Wiosenna piosenka.

Wiosna przyszła, jest cieplutko,

kurtki już nie noszę;

na wycieczkę, choć króciutką

wybierzmy się, proszę.

Słonko świeci, ptaszek śpiewa,

więc się wszyscy cieszą,

rosną kwiatki, kwitną drzewa,

miło chodzić pieszo.

Gdzie pójdziemy, nie wiadomo,

niech nogi nas niosą,

ważne, żeby wyjść gdzieś z domu,

w butach, albo boso.

Czy po liściach, czy po trawie,

a nawet po błocie,

czas spędzimy na zabawie,

lub na jakiejś psocie…

Różne figle wiosną przecież

rodzą nam się w głowie,

sami zresztą o tym wiecie.

Kiedyś wam opowiem…